stunnel - uniwersalny tunel protokołu SSL
stunnel [<plik>] | -fd n | -help | -version | -sockets
stunnel [ [-install | -uninstall | -start | -stop ] | -exit] [-quiet] [<plik>] ] | -help | -version | -sockets
Program stunnel został zaprojektowany do opakowywania w protokół SSL połączeń pomiędzy zdalnymi klientami a lokalnymi lub zdalnymi serwerami. Przez serwer lokalny rozumiana jest aplikacja przeznaczona do uruchamiania przy pomocy inetd. Stunnel pozwala na proste zestawienie komunikacji serwerów nie posiadających funkcjonalności SSL poprzez bezpieczne kanały SSL.
stunnel pozwala dodać funkcjonalność SSL do powszechnie stosowanych demonów inetd, np. pop3 lub imap, do samodzielnych demonów, np. nntp, smtp lub http, a nawet tunelować ppp poprzez gniazda sieciowe bez zmian w kodzie źródłowym.
użyj podanego pliku konfiguracyjnego
wczytaj konfigurację z podanego deskryptora pliku
drukuj listę wspieranych opcji
drukuj wersję programu i domyślne wartości parametrów
drukuj domyślne opcje gniazd
instaluj serwis NT
odinstaluj serwis NT
uruchom serwis NT
zatrzymaj serwis NT
zatrzymaj uruchomiony program
nie wyświetlaj okienka informującego o pomyślnym zainstalowaniu lub odinstalowaniu
Linia w pliku konfiguracyjnym może być:
pusta (ignorowana)
komentarzem rozpoczynającym się znakiem ';' (ignorowana)
parą 'nazwa_opcji = wartość_opcji'
tekstem '[nazwa_usługi]' wskazującym początek definicji usługi
Parametr adres może być:
numerem portu
oddzieloną średnikiem parą adresu (IPv4, IPv6, lub nazwą domenową) i numeru portu
ścieżką do gniazda Unix (tylko Unix)
katalog roboczego korzenia systemu plików
Opcja określa katalog, w którym uwięziony zostanie proces programu stunnel tuż po jego inicjalizacji, a przed rozpoczęciem odbierania połączeń. Ścieżki podane w opcjach CApath, CRLpath, pid oraz exec muszą być umieszczone wewnątrz katalogu podanego w opcji chroot i określone względem tego katalogu.
Niektóre funkcje systemu operacyjnego mogą wymagać dodatkowych plików umieszczonych w katalogu podanego w parametrze chroot:
opóźnione rozwinięcie adresów DNS typowo wymaga /etc/nsswitch.conf i /etc/resolv.conf
lokalizacja strefy czasowej w logach wymaga pliku /etc/timezone
niektóre inne pliki mogą potrzebować plików urządzeń, np. /dev/zero lub /dev/null
wybór algorytmu kompresji przesyłanych danych
domyślnie: bez kompresji
Algorytm deflate jest standardową metodą kompresji zgodnie z RFC 1951.
Kompresja zlib zaimplementowana w OpenSSL 0.9.8 i nowszych nie jest kompatybilna implementacją OpenSSL 0.9.7.
Kompresja rle nie jest zaimplementowana w aktualnych wersjach OpenSSL.
szczegółowość logowania
Poziom logowania można określić przy pomocy jednej z nazw lub liczb: emerg (0), alert (1), crit (2), err (3), warning (4), notice (5), info (6) lub debug (7). Zapisywane są komunikaty o poziomie niższym (numerycznie) lub równym podanemu. Do uzyskania najwyższego poziomu szczegółowości można użyć opcji debug = debug lub debug = 7. Domyślnym poziomem jest notice (5).
O ile nie wyspecyfikowano podsystemu użyty będzie domyślny: daemon. Podsystemy nie są wspierane przez platformę Win32.
Wielkość liter jest ignorowana zarówno dla poziomu jak podsystemu.
ścieżka do gniazda programu Entropy Gathering Daemon
Opcja pozwala określić ścieżkę do gniazda programu Entropy Gathering Daemon używanego do zainicjalizowania generatora ciągów pseudolosowych biblioteki OpenSSL. Opcja jest dostępna z biblioteką OpenSSL 0.9.5a lub nowszą.
wybór sprzętowego urządzenia kryptograficznego
domyślnie: bez wykorzystania urządzeń kryptograficznych
Przykładowa konfiguracja umożliwiająca odczytanie klucza prywatnego z urządzenia zgodnego z OpenSC:
engine=dynamic
engineCtrl=SO_PATH:/usr/lib/opensc/engine_pkcs11.so
engineCtrl=ID:pkcs11
engineCtrl=LIST_ADD:1
engineCtrl=LOAD
engineCtrl=MODULE_PATH:/usr/lib/pkcs11/opensc-pkcs11.so
engineCtrl=INIT
[service]
engineNum=1
key=id_45
konfiguracja urządzenia kryptograficznego
Specjalne komendy "LOAD" i "INIT" pozwalają na załadowanie i inicjalizację modułu kryptograficznego urządzenia.
Włącz lub wyłącz tryb FIPS 140-2.
Opcja pozwala wyłączyć wejście w tryb FIPS, jeśli stunnel został skompilowany ze wsparciem dla FIPS 140-2.
domyślnie: yes (pracuj w trybie FIPS 140-2)
tryb pierwszoplanowy
Użycie tej opcji powoduje, że stunnel nie przechodzi w tło logując swoje komunikaty na konsolę zamiast przez syslog (o ile nie użyto opcji output).
plik, do którego dopisane zostaną logi
Użycie tej opcji powoduje dopisanie logów do podanego pliku.
Do kierowaniakomunikatów na standardowe wyjście (na przykład po to, żeby zalogować je programem splogger z pakietu daemontools) można podać jako parametr urządzenie /dev/stdout.
położenie pliku z numerem procesu
Jeżeli argument jest pusty plik nie zostanie stworzony.
Jeżeli zdefiniowano katalog chroot, to ścieżka do pid jest określona względem tego katalogu.
liczba bajtów do zainicjowania generatora pseudolosowego
W wersjach biblioteki OpenSSL starszych niż 0.9.5a opcja ta określa również liczbę bajtów wystarczających do zainicjowania PRNG. Nowsze wersje biblioteki mają wbudowaną funkcję określającą, czy dostarczona ilość losowości jest wystarczająca do zainicjowania generatora.
ścieżka do pliku zawierającego losowe dane
Biblioteka OpenSSL użyje danych z tego pliku do zainicjowania generatora pseudolosowego.
nadpisz plik nowymi wartościami pseudolosowymi
domyślnie: yes (nadpisz)
użyj parametru jako nazwy serwisu dla biblioteki TCP Wrapper w trybie inetd
domyślnie: stunnel
grupa z której prawami pracował będzie stunnel
użytkownik, z którego prawami pracował będzie stunnel
ustaw opcję na akceptującym/lokalnym/zdalnym gnieździe
Dla opcji linger wartości mają postać l_onof:l_linger. Dla opcji time wartości mają postać tv_sec:tv_usec.
Przykłady:
socket = l:SO_LINGER=1:60
ustaw jednominutowe przeterminowanie
przy zamykaniu lokalnego gniazda
socket = r:SO_OOBINLINE=yes
umieść dane pozapasmowe (out-of-band)
bezpośrednio w strumieniu danych
wejściowych dla zdalnych gniazd
socket = a:SO_REUSEADDR=no
zablokuj ponowne używanie portu
(domyślnie włączone)
socket = a:SO_BINDTODEVICE=lo
przyjmuj połączenia wyłącznie na
interfejsie zwrotnym (ang. loopback)
włącz logowanie poprzez mechanizm syslog
domyślnie: yes (włącz)
włącz ikonkę w prawym dolnym rogu ekranu
domyślnie: yes (włącz)
Każda sekcja konfiguracji usługi zaczyna się jej nazwą ujętą w nawias kwadratowy. Nazwa usługi używana jest do kontroli dostępu przez bibliotekę libwrap (TCP wrappers) oraz pozwala rozróżnić poszczególne usługi w logach.
Jeżeli stunnel ma zostać użyty w trybie inetd, gdzie za odebranie połączenia odpowiada osobny program (zwykle inetd, xinetd lub tcpserver), należy przeczytać sekcję TRYB INETD poniżej.
nasłuchuje na połączenia na podanym adresie i porcie
Jeżeli nie został podany adres, stunnel domyślnie nasłuchuje na wszystkich adresach IPv4 lokalnych interfejsów.
Aby nasłuchiwać na wszystkich adresach IPv6 należy użyć:
accept = :::port
katalog Centrum Certyfikacji
Opcja określa katalog, w którym stunnel będzie szukał certyfikatów, jeżeli użyta została opcja verify. Pliki z certyfikatami muszą posiadać specjalne nazwy XXXXXXXX.0, gdzie XXXXXXXX jest skrótem kryptograficznym reprezentacji DER nazwy podmiotu certyfikatu.
Funkcja skrótu została zmieniona w OpenSSL 1.0.0. Należy wykonać c_rehash przy zmianie OpenSSL 0.x.x na 1.x.x.
Jeżeli zdefiniowano katalog chroot, to ścieżka do CApath jest określona względem tego katalogu.
plik Centrum Certyfikacji
Opcja pozwala określić położenie pliku zawierającego certyfikaty używane przez opcję verify.
plik z łańcuchem certyfikatów
Opcja określa położenie pliku zawierającego certyfikaty używane przez program stunnel do uwierzytelnienia się przed drugą stroną połączenia. Certyfikat jest konieczny, aby używać programu w trybie serwera. W trybie klienta certyfikat jest opcjonalny.
lista dozwolonych szyfrów SSL
Parametrem tej opcji jest lista szyfrów, które będą użyte przy otwieraniu nowych połączeń SSL, np.: DES-CBC3-SHA:IDEA-CBC-MD5
tryb kliencki (zdalna usługa używa SSL)
domyślnie: no (tryb serwerowy)
połącz się ze zdalnym serwerem na podany port
Jeżeli nie został podany adres, stunnel domyślnie łączy się z lokalnym serwerem.
Komenda może byc użyta wielokrotnie w pojedynczej sekcji celem zapewnienia wysokiej niezawodności lub rozłożenia ruchu pomiędzy wiele serwerów.
katalog List Odwołanych Certyfikatów (CRL)
Opcja określa katalog, w którym stunnel będzie szukał list CRL, jeżeli użyta została opcja verify. Pliki z listami CRL muszą posiadać specjalne nazwy XXXXXXXX.r0, gdzie XXXXXXXX jest skrótem listy CRL.
Funkcja skrótu została zmieniona OpenSSL 1.0.0. Należy wykonać c_rehash przy zmianie OpenSSL 0.x.x na 1.x.x.
Jeżeli zdefiniowano katalog chroot, to ścieżka do CRLpath jest określona względem tego katalogu.
plik List Odwołanych Certyfikatów (CRL)
Opcja pozwala określić położenie pliku zawierającego listy CRL używane przez opcję verify.
krzywa dla ECDH
Listę dostępnych krzywych można uzyskać poleceniem:
openssl ecparam -list_curves
domyślnie: prime256v1
opóźnij rozwinięcie adresu DNS podanego w opcji connect
Opcja jest przydatna przy dynamicznym DNS, albo gdy usługa DNS nie jest dostępna przy starcie programu stunnel (klient VPN, połączenie wdzwaniane).
wybierz urządzenie do odczyta klucza prywatnego
Urządzenia są numerowane od 1 w górę.
wykonaj lokalny program przystosowany do pracy z superdemonem inetd
Jeżeli zdefiniowano katalog chroot, to ścieżka do exec jest określona względem tego katalogu.
argumenty do opcji exec włącznie z nazwą programu ($0)
Cytowanie nie jest wspierane w obecnej wersji programu. Argumenty są rozdzielone dowolną liczbą białych znaków.
Strategia wybierania serwerów wyspecyfikowanych parametrami "connect".
rr (round robin) - sprawiedliwe rozłożenie obciążenia
prio (priority) - użyj kolejności opcji w pliku konfiguracyjnym
domyślnie: rr
weryfikuj nazwę zdalnego użytkownika korzystając z protokołu IDENT (RFC 1413)
klucz prywatny do certyfikatu podanego w opcji cert
Klucz prywatny jest potrzebny do uwierzytelnienia właściciela certyfikatu. Ponieważ powinien on być zachowany w tajemnicy, prawa do jego odczytu powinien mieć wyłącznie właściciel pliku. W systemie Unix można to osiągnąć komendą:
chmod 600 keyfile
domyślnie: wartość opcji cert
włącz lub wyłącz korzystanie z /etc/hosts.allow i /etc/hosts.deny.
domyślnie: yes
IP źródła do nawiązywania zdalnych połączeń
Domyślnie używane jest IP najbardziej zewnętrznego interfejsu w stronę serwera, do którego nawiązywane jest połączenie.
Użyj usługi jako podrzędnej (virtualnego serwera) dla rozszerzenia TLS Server Name Indication (RFC 3546).
nazwa_usługi wskazuje usługę nadrzędną, która odbiera połączenia od klientów przy pomocy opcji accept. wzorzec_nazwy_serwera wskazuje nazwę serwera wirtualnego. Wzorzec może zaczynać się znakiem '*', np. '*.example.com". Z pojedyńczą usługą nadrzędną powiązane jest zwykle wiele usług podrzędnych. Opcja sni może być rownież użyta wielokrotnie w ramach jednej usługi podrzędnej.
Zarówno usługa nadrzędna jak i podrzędna nie może być skonfigurowana w trybie klienckim.
Opcja connect usługi podrzędnej jest ignorowana w połączeniu z opcją protocol, gdyż połączenie do zdalnego serwera jest w tym wypadku nawiązywane przed negocjacją TLS.
Uwierzytelnienie przy pomocy biblioteki libwrap jest realizowane dwukrotnie: najpierw dla usługi nadrzędnej po odebraniu połączenia TCP, a następnie dla usługi podrzędnej podczas negocjacji TLS.
Opcja sni jest dostępna począwszy od OpenSSL 1.0.0.
Użyj parametru jako wartości rozszerzenia TLS Server Name Indication (RFC 3546).
Opcja sni jest dostępna począwszy od OpenSSL 1.0.0.
serwer OCSP do weryfikacji certyfikatów
flaga serwera OCSP
aktualnie wspierane flagi: NOCERTS, NOINTERN NOSIGS, NOCHAIN, NOVERIFY, NOEXPLICIT, NOCASIGN, NODELEGATED, NOCHECKS, TRUSTOTHER, RESPID_KEY, NOTIME
Aby wyspecyfikować kilka flag należy użyć OCSPflag wielokrotnie.
opcje biblioteki OpenSSL
Parametrem jest nazwa opcji zgodnie z opisem w SSL_CTX_set_options(3ssl), ale bez przedrostka SSL_OP_. Aby wyspecyfikować kilka opcji należy użyć options wielokrotnie.
Na przykład dla zachowania kompatybilności z błędami implementacji SSL w programie Eudora można użyć opcji:
options = DONT_INSERT_EMPTY_FRAGMENTS
negocjuj SSL podanym protokołem aplikacyjnym
Opcja ta włącza wstępną negocjację szyfrowania SSL dla wybranego protokołu aplikacyjnego. Opcji protocol nie należy używać z szyfrowaniem SSL na osobnym porcie.
Aktualnie wspierane protokoły:
Unieudokumentowane rozszerzenie protokołu CIFS wspierane przez serwer Samba. Wsparcie dla tego rozrzeczenia zostało zarzucone w wersji 3.0.0 serwera Samba.
Negocjacja RFC 2817 - Upgrading to TLS Within HTTP/1.1, rozdział 5.2 - Requesting a Tunnel with CONNECT
Ten protokół jest wspierany wyłącznie w trybie klienckim.
Negocjacja RFC 2595 - Using TLS with IMAP, POP3 and ACAP
Negocjacja RFC 4642 - Using Transport Layer Security (TLS) with Network News Transfer Protocol (NNTP)
Ten protokół jest wspierany wyłącznie w trybie klienckim.
Negocjacja http://www.postgresql.org/docs/8.3/static/protocol-flow.html#AEN73982
Negocjacja RFC 2449 - POP3 Extension Mechanism
Przekazywanie adresu IP haproxy http://haproxy.1wt.eu/download/1.5/doc/proxy-protocol.txt
Negocjacja RFC 2487 - SMTP Service Extension for Secure SMTP over TLS
rodzaj uwierzytelnienia do negocjacji protokołu
aktualnie wspierane: basic, NTLM
Obecnie typ uwierzytelnienia ma zastosowanie wyłącznie w protokole 'connect'.
domyślnie: basic
adres docelowy do negocjacji protokołu
protocolHost określa docelowy serwer SSL, do którego połączyć ma się proxy. Nie jest to adres serwera proxy, do którego połączenie zestawia stunnel. Adres serwera proxy powinien być określony przy pomocy opcji 'connect'.
W obecnej wersji adres docelowy protokołu ma zastosowanie wyłącznie w protokole 'connect'.
hasło do negocjacji protokołu
nazwa użytkownika do negocjacji protokołu
alokuj pseudoterminal dla programu uruchamianego w opcji 'exec'
pozwalaj na renegocjację SSL
Wśród zastosowań renegocjacji SSL są niektóre scenariusze uwierzytelnienia, oraz renegocjacja kluczy dla długotrwałych połączeń.
Z drugiej strony własność na może ułatwić trywialny atak DoS poprzez wygenerowanie obciążenia procesora:
http://vincent.bernat.im/en/blog/2011-ssl-dos-mitigation.html
Warto zauważyć, że zablokowanie renegocjacji SSL nie zebezpiecza w pełni przed opisanym problemem.
domyślnie: yes (o ile wspierane przez OpenSSL)
sygnalizuj wystąpienie błędu przy pomocy flagi TCP RST
Ta opcja nie jest wspierana na niektórych platformach.
domyślnie: yes
połącz ponownie sekcję connect+exec po rozłączeniu
domyślnie: no
rozmiar pamięci podręcznej sesji SSL
Parametr określa maksymalną liczbę pozycji wewnętrznej pamięci podręcznej sesji.
Wartość 0 oznacza brak ograniczenia rozmiaru. Nie jest to zalecane dla systemów produkcyjnych z uwagi na ryzyko ataku DoS przez wyczerpanie pamięci RAM.
przeterminowanie pamięci podręcznej sesji SSL
Parametr określa czas w sekundach, po którym sesja SSL zostanie usunięta z pamięci podręcznej.
adres sessiond - servera cache sesji SSL
wersja protokołu SSL
Dozwolone opcje: all, SSLv2, SSLv3, TLSv1, TLSv1.1, TLSv1.2
rozmiar stosu procesora wątku
czas oczekiwania na spodziewane dane
czas oczekiwania na close_notify (ustaw na 0, jeżeli klientem jest MSIE)
czas oczekiwania na nawiązanie połączenia
maksymalny czas utrzymywania bezczynnego połączenia
tryb przezroczystego proxy na wspieranych platformach
Wspierane opcje:
Zablokuj wsparcie dla przezroczystago proxy. Jest to wartość domyślna.
Przepisz adres, aby nawiązywane połączenie wydawało się pochodzić bezpośrednio od klienta, a nie od programu stunnel.
Opcja jest aktualnie obsługiwana w:
Konfiguracja wymaga następujących ustawień iptables oraz routingu (na przykład w pliku /etc/rc.local lub analogicznym):
iptables -t mangle -N DIVERT
iptables -t mangle -A PREROUTING -p tcp -m socket -j DIVERT
iptables -t mangle -A DIVERT -j MARK --set-mark 1
iptables -t mangle -A DIVERT -j ACCEPT
ip rule add fwmark 1 lookup 100
ip route add local 0.0.0.0/0 dev lo table 100
echo 0 >/proc/sys/net/ipv4/conf/lo/rp_filter
Konfiguracja ta wymaga, aby stunnel był wykonywany jako root i bez opcji setuid.
Konfiguracja ta wymaga skompilowania jądra z opcją transparent proxy. Docelowa usługa musi być umieszczona na osobnej maszynie, do której routing kierowany jest poprzez serwer stunnela.
Dodatkowo stunnel powinien być wykonywany jako root i bez opcji setuid.
Konfiguracja ta wymaga skonfigurowania firewalla i routingu. stunnel musi być wykonywany jako root i bez opcji setuid.
Konfiguracja ta jest realizowana przy pomocy biblioteki libstunnel.so. Do załadowania biblioteki wykorzystywana jest zmienna środowiskowa _RLD_LIST na platformie Tru64 lub LD_PRELOAD na innych platformach.
Oryginalny adres docelowy jest używany zamiast opcji connect.
Przykładowana konfiguracja przezroczystego adresu docelowego:
[transparent]
client=yes
accept=<port_stunnela>
transparent=destination
Konfiguracja wymaga następujących ustawień iptables (na przykład w pliku /etc/rc.local lub analogicznym):
/sbin/iptables -I INPUT -i eth0 -p tcp --dport <port_stunnela> -j ACCEPT
/sbin/iptables -t nat -I PREROUTING -i eth0 -p tcp --dport <port_przekierowany> -j DNAT --to-destination <lokalne_ip>:<port_stunnela>
Przezroczysty adres docelowy jest aktualnie wspierany wyłącznie w systemie Linux.
Użyj przezroczystego proxy zarówno dla adresu źródłowego jak i docelowego.
Dla zapewnienia kompatybilności z wcześniejszymim wersjami wspierane są dwie dodatkowe opcje:
Opcja została przemianowana na source.
Opcja została przemianowana na none.
weryfikuj certyfikat drugiej strony połączenia
zarządaj certyfikatu i zignoruj go
weryfikuj, jeżeli został przedstawiony
weryfikuj z zainstalowanym certyfikatem Centrum Certyfikacji
weryfikuj z lokalnie zainstalowanym certyfikatem drugiej strony
weryfikuj z certyfikatem drugiej strony ignorując łańcuch CA
nie weryfikuj
stunnel zwraca zero w przypadku sukcesu, lub wartość niezerową w przypadku błędu.
Następujące sygnały mogą być użyte do sterowania programem w systemie Unix:
Załaduj ponownie plik konfiguracyjny.
Niektóre globalne opcje nie będą przeładowane:
chroot
foreground
pid
setgid
setuid
Jeżeli wykorzystywana jest opcja 'setuid' stunnel nie będzie mógł załadować ponownie konfiguracji wykorzystującej uprzywilejowane (<1024) porty.
Jeżeli wykorzystywana jest opcja 'chroot' stunnel będzie szukał wszystkich potrzebnych plików (łącznie z plikiem konfiguracyjnym, certyfikatami, logiem i plikiem pid) wewnątrz katalogu wskazanego przez 'chroot'.
Zamknij i otwórz ponownie log. Funkcja ta może zostać użyta w skrypcie rotującym log programu stunnel.
Zakończ działanie programu.
Skutek wysłania innych sygnałów jest niezdefiniowany.
Szyfrowanie połączeń do lokalnego serwera imapd można użyć:
[imapd]
accept = 993
exec = /usr/sbin/imapd
execargs = imapd
albo w trybie zdalnym:
[imapd]
accept = 993
connect = 143
W połączeniu z programem pppd stunnel pozwala zestawić prosty VPN. Po stronie serwera nasłuchującego na porcie 2020 jego konfiguracja może wyglądać następująco:
[vpn]
accept = 2020
exec = /usr/sbin/pppd
execargs = pppd local
pty = yes
Poniższy plik konfiguracyjny może być wykorzystany do uruchomienia programu stunnel w trybie inetd. Warto zauważyć, że w pliku konfiguracyjnym nie ma sekcji [nazwa_usługi].
exec = /usr/sbin/imapd
execargs = imapd
stunnel nie może być używany do szyfrowania protokołu FTP, ponieważ do przesyłania poszczególnych plików używa on dodatkowych połączeń otwieranych na portach o dynamicznie przydzielanych numerach. Istnieją jednak specjalne wersje klientów i serwerów FTP pozwalające na szyfrowanie przesyłanych danych przy pomocy protokołu SSL.
W większości zastosowań stunnel samodzielnie nasłuchuje na porcie podanym w pliku konfiguracyjnym i tworzy połączenie z innym portem podanym w opcji connect lub nowym programem podanym w opcji exec. Niektórzy wolą jednak wykorzystywać oddzielny program, który odbiera połączenia, po czym uruchamia program stunnel. Przykładami takich programów są inetd, xinetd i tcpserver.
Przykładowa linia pliku /etc/inetd.conf może wyglądać tak:
imaps stream tcp nowait root /usr/bin/stunnel
stunnel /etc/stunnel/imaps.conf
Ponieważ w takich przypadkach połączenie na zdefiniowanym porcie (tutaj imaps) nawiązuje osobny program (tutaj inetd), stunnel nie może używać opcji accept. W pliku konfiguracyjnym nie może być również zdefiniowana żadna usługa ([nazwa_usługi]), ponieważ konfiguracja taka pozwala na nawiązanie tylko jednego połączenia. Wszystkie OPCJE USŁUG powinny być umieszczone razem z opcjami globalnymi. Przykład takiej konfiguracji znajduje się w sekcji PRZYKŁADY.
Protokół SSL wymaga, aby każdy serwer przedstawiał się nawiązującemu połączenie klientowi prawidłowym certyfikatem X.509. Potwierdzenie tożsamości serwera polega na wykazaniu, że posiada on odpowiadający certyfikatowi klucz prywatny. Najprostszą metodą uzyskania certyfikatu jest wygenerowanie go przy pomocy wolnego pakietu OpenSSL. Więcej informacji na temat generowania certyfikatów można znaleźć na umieszczonych poniżej stronach.
Istotną kwestią jest kolejność zawartości pliku .pem. W pierwszej kolejności powinien on zawierać klucz prywatny, a dopiero za nim podpisany certyfikat (nie żądanie certyfikatu). Po certyfikacie i kluczu prywatnym powinny znajdować się puste linie. Jeżeli przed certyfikatem znajdują się dodatkowe informacje tekstowe, to powinny one zostać usunięte. Otrzymany plik powinien mieć następującą postać:
-----BEGIN RSA PRIVATE KEY-----
[zakodowany klucz]
-----END RSA PRIVATE KEY-----
[pusta linia]
-----BEGIN CERTIFICATE-----
[zakodowany certyfikat]
-----END CERTIFICATE-----
[pusta linia]
stunnel potrzebuje zainicjować PRNG (generator liczb pseudolosowych), gdyż protokół SSL wymaga do bezpieczeństwa kryptograficznego źródła dobrej losowości. Następujące źródła są kolejno odczytywane aż do uzyskania wystarczającej ilości entropii:
Zawartość pliku podanego w opcji RNDfile.
Zawartość pliku o nazwie określonej przez zmienną środowiskową RANDFILE, o ile jest ona ustawiona.
Plik .rnd umieszczony w katalogu domowym użytkownika, jeżeli zmienna RANDFILE nie jest ustawiona.
Plik podany w opcji '--with-random' w czasie konfiguracji programu.
Zawartość ekranu w systemie Windows.
Gniazdo egd, jeżeli użyta została opcja EGD.
Gniazdo egd podane w opcji '--with-egd-socket' w czasie konfiguracji programu.
Urządzenie /dev/urandom.
Współczesne (0.9.5a lub nowsze) wersje biblioteki OpenSSL automatycznie zaprzestają ładowania kolejnych danych w momencie uzyskania wystarczającej ilości entropii. Wcześniejsze wersje biblioteki wykorzystają wszystkie powyższe źródła, gdyż nie istnieje tam funkcja pozwalająca określić, czy uzyskano już wystarczająco dużo danych.
Warto zwrócić uwagę, że na maszynach z systemem Windows, na których konsoli nie pracuje użytkownik, zawartość ekranu nie jest wystarczająco zmienna, aby zainicjować PRNG. W takim przypadku do zainicjowania generatora należy użyć opcji RNDfile.
Plik RNDfile powinien zawierać dane losowe -- również w tym sensie, że powinny być one inne przy każdym uruchomieniu programu stunnel. O ile nie użyta została opcja RNDoverwrite jest to robione automatycznie. Do ręcznego uzyskania takiego pliku użyteczna może być komenda openssl rand dostarczana ze współczesnymi wersjami pakietu OpenSSL.
Jeszcze jedna istotna informacja -- jeżeli dostępne jest urządzenie /dev/urandom biblioteka OpenSSL ma zwyczaj zasilania nim PRNG w trakcie sprawdzania stanu generatora. W systemach z /dev/urandom urządzenie to będzie najprawdopodobniej użyte, pomimo że znajduje się na samym końcu powyższej listy. Jest to właściwość biblioteki OpenSSL, a nie programu stunnel.
Począwszy od wersji 4.40 stunnel zawiera w kodzie programu 2048-bitowe parametry DH.
Alternatywnie parametry DH można umieścić w pliku razem z certyfikatem:
openssl dhparam 2048 >> stunnel.pem
Wygenerowanie parametrów DH może zająć nawet wiele minut.
plik konfiguracyjny programu
Opcja execargs oraz linia komend Win32 nie obsługuje cytowania.
biblioteka kontroli dostępu do usług internetowych
'super-serwer' internetowy
strona domowa programu stunnel
strona projektu OpenSSL